Ze słownika 2007

Uwaga: przedstawione poniżej definicje stanowią poglądy (opinie) ich autorów i niektóre z nich mogą nie przedstawiać współczesnej, rzetelnej i pogłębionej wiedzy na temat poszczególnych zagadnień.

Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2007:

• homoseksualizm — odczuwanie popędu płciowego do osób tej samej płci. W języku nienaukowym słowo odnoszone głównie do związków między mężczyznami; słowo pokrewne: homoseksualny; przykładowe użycie: Miewał przygodne związki homoseksualne... (t. 2, s. 98)
• homoseksualista — mężczyzna, dla którego atrakcyjni seksualnie są inni mężczyźni (t. 2, s. 98)
• gej — inaczej homoseksualista. Słowo głównie środowiskowe (t. 2, s. 7)
• pedał — niektórzy mówią pedał o homoseksualiście. Słowo bardzo potoczne i obraźliwe; słowo pokrewne: pedalski (t. 3, s. 471)
• pederasta — inaczej homoseksualista. Słowo używane z dezaprobatą (t. 3, s. 471)
• pederastia — utrzymywanie stosunków płciowych między mężczyznami (t. 3, s. 471)
• orientacja (3) — czyjaś orientacja, np. polityczna lub seksualna, to określone poglądy tej osoby lub jej preferencje seksualne (t. 3, s. 382)
• pociąg (2) — mówimy, że ktoś ma pociąg do jakichś rzeczy lub osób, jeśli one go fascynują i nie potrafi się on im oprzeć, przykładowe użycie: Jego pociąg do młodych chłopców był od dawna przedmiotem uwag i żartów... (t. 4, s. 2)
• popęd (1) — silna potrzeba biologiczna człowieka lub zwierzęcia, będąca przyczyną wielu jego działań, które mają na celu jej zaspokojenie; także sam pociąg seksualny (t. 4, s. 98)
• zboczenie (2) — to zaspokajanie  popędu płciowego w sposób odbiegający od przyjętych norm obyczajowych (t. 6, s. 405)
• zboczeniec — ktoś, czyje zachowania, zwłaszcza seksualne, odbiegają od normy (t. 6, s. 405)
• zboczony — mówimy o kimś, że jest zboczony, jeśli jego zachowania, zwłaszcza seksualne, odbiegają od normy (t. 6, s. 405)
• dewiacja — odchylenie od normy w czyimś zachowaniu, postępowaniu lub myśleniu. Słowo książkowe; przykładowe użycie: Ból sprawia masochistom rozkosz, co uznawane jest za psychiczną dewiację. Narkomania, alkoholizm, wszelkie przejawy dewiacji społecznych. Ekshibicjonizm klasyfikowany jest jako dewiacja seksualna (t. 1, s. 327-328)
• dewiant — osoba przejawiająca nieprawidłowe zachowania, odbiegające od norm obowiązujących w danym społeczeństwie. Słowo książkowe lub termin psychologiczny; przykładowe użycie: Wojna wydała wielu dewiantów (t. 1, s. 328)
• heteroseksualizm — odczuwanie popędu do osób przeciwnej płci. Słowo książkowe lub termin naukowy; przykładowe użycie: stosunki heteroseksualne (t. 2, s. 90)
• heteroseksualista — brak takiego hasła
• biseksualizm, biseksualista — brak takiego hasła
• norma (1) — zasada postępowania, zachowania, mówienia itp. przyjęta w jakimś społeczeństwie lub w jakiejś grupie ludzi (t. 3, s. 206)
• normalność — (1) cecha lub stan tego, co jest normalne; (2) życie toczące się w normalny sposób, według ustalonych praw (t. 3, s. 207)
• normalny — (1) coś, co jest normalne, jest (1.1) zgodne z jakąś normą; (1.2) takie, jakie spotyka się na co dzień lub w większości przypadków (2) ktoś, kto jest normalny (2.1) jest taki, jak większość ludzi, i niczym specjalnym się nie wyróżnia, przykładowe użycie: Nie jest taki jak normalni mężczyźni, jest jakiś dziwny; (2.2) nie jest upośledzony psychicznie ani fizycznie; (3) jako normalne możemy określić to, co jest bardzo typowym przykładem czegoś, zwłaszcza czegoś złego; słowo potoczne
• akceptacja — słowo książkowe. (1) Akceptacja jakiegoś pomysłu lub czyjegoś działania to wyrażanie zgody na nie, zwykle przez kogoś, kto bardzo dobrze je ocenia. Także formalna zgoda na jakieś działania, zwykle wyrażona podpisem na odpowiednim dokumencie i niekoniecznie wynikająca z ich pozytywnej oceny. (2) Akceptacja jakiejś osoby to uznanie jej zalet lub funkcji w jakimś środowisku; przykładowe użycie: W końcu przestałam zabiegać o akceptację u krewnych mego męża. Mała natychmiast zyskała akceptację klasy. Najtrudniej o akceptację w rodzinie (t. 1, s. 16)
• akceptować — słowo książkowe. (1) Jeśli ktoś akceptuje coś, np. jakiś plan lub jakieś działanie, to zgadza się na to. Jeśli ktoś akceptuje jakiś dokument, to wyraża zgodę na jego treść i składa na nim swój podpis. (2) Jeśli ludzie akceptują jakąś osobę, to zgadzają się na jej obecność i okazują jej przychylność; przykładowe użycie: Każdy chce być akceptowany przez swoje środowisko (t. 1, s. 16)
• tolerancja — (1) uszanowanie czyichś poglądów lub zachowań, zwłaszcza innych niż nasze własne; przykładowe użycie: Wychował się w atmosferze tolerancji i swobody intelektualnej. Tolerancja religijna. Dyskutantów cechuje pełna tolerancja dla odmiennych poglądów. Zachęcam dzieci do tolerancji wobec innych i autoironii wobec siebie. (2) pobłażanie dla nagannych zachowań lub zjawisk albo dla osób, które zachowują się nagannie; przykładowe użycie: Zdumiewa mnie ta tolerancja dla niegospodarności i marnotrawstwa. Tolerancja dla cwaniaków i kombinatorów. Zawsze odznaczał się tolerancją wobec ludzkich słabości. Uczniowie liczą na jego nieograniczoną tolerancję (t. 5, s. 367)
• tolerancyjny — ktoś, kto jest tolerancyjny (1) szanuje poglądy, zachowania i gusty inne niż jego własne; przykładowe użycia: Jestem tolerancyjny do tego stopnia, że można mnie podejrzewać o brak zasad. Osoba apodyktyczna, ostra w osądach i mało tolerancyjna dla odmiennych opinii. Także o czyjejś postawie, postępowaniu itp.; przykładowe użycie: Tolerancyjna postawa wobec innych. Zawsze tolerancyjnie odnosiła się do dziwactw dziadka. Polska tolerancyjność ściągnęła do kraju licznych radykalnych myślicieli, prześladowanych w innych państwach Europy. (2) pobłażliwie traktuje naganne zachowania lub zjawiska albo osoby zachowujące się nagannie; przykładowe użycie: Jesteś zbyt tolerancyjna wobec wybryków swojej córki. Tolerancyjny kodeks karny. Oskarżeni zostali potraktowani bardzo tolerancyjnie (t. 5, s. 367)
• tolerować — (1) jeśli ktoś toleruje jakąś osobę, to godzi się na jej obecność, choć nie aprobuje jej poglądów lub zachowania; przykładowe użycie: Jurek chce przyłączyć się do innych dzieci, ale one go nie tolerują. Ludzie zazwyczaj niechętnie tolerują kogoś, kto wybija się ponad przeciętny poziom. (2) jeśli tolerujemy coś niewłaściwego lub nieprawidłowego, to nie przeciwdziałamy temu i pozwalamy, aby to trwało; przykładowe użycie: Jadanie kurcząt rękami, dopuszczalne w ścisłym gronie rodzinnym, na przyjęciach nie jest tolerowane. Pani Lidia była kobietą nadzwyczaj wyrozumiałą i tolerowała wybryki swojego męża. Tolerowanie afer i korupcji (t. 5, s. 367)
• aprobować — jeśli ktoś aprobuje coś, to uznaje to za słuszne lub właściwe i wyraża na to zgodę; słowo książkowe; przykładowe użycie: Nie aprobując doktryny komunistycznej, przyznaje jednak słuszność marksistowskiej krytyce kapitalizmu. Rada Ministrów aprobowała rządowy program rozwoju oświaty (t. 1, s. 47)

Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2007:

• homoseksualista — mężczyzna orientacji homoseksualnej; gej, pederasta (s. 151)
• homoseksualizm — pociąg seksualny do osób tej samej płci; homoerotyzm, uranizm, inwersja seksualna (s. 151)
• homoseksualny — brak takiego hasła
• gej rzadziej gay — inaczej: homoseksualista (s. 130)
• gejowski — brak takiego hasła
• pederasta — pogardliwie inaczej  → homoseksualista; fr. pédéraste, z gr. paiderastēs 'miłośnik dzieci' (s. 281)
• pederastia — utrzymywanie przez mężczyzn stosunków płciowych z innymi mężczyznami; homoseksualizm; fr. pédérastie od pédéraste → pederasta (s. 281)
• heteroseksualista — osoba o orientacji heteroseksualnej, od heteroseksualizm (s. 147)
• heteroseksualizm — odczuwanie popędu płciowego do osób płci przeciwnej, hetero + seksualizm (s. 147)
• heteroseksualny — brak takiego hasła
• biseksualista — osoba odczuwająca popęd płciowy zarówno do osób płci przeciwnej, jak i własnej; biseks; od biseksualny (s. 46)
• biseksualizm — zaburzenie popędu płciowego przejawiające się w tym, że jest on skierowany zarówno do osób płci przeciwnej, jak i własnej; bi + seksualizm (s. 46)
• biseksualny — (1) dotyczący biseksualizmu lub biseksualisty (2) dwupłciowy, obojnaczy; bi + seksualny (s. 46)
• biseks — pot. inaczej → biseksualista, skrót od biseksualista (s. 46)
• dewiacja — (1) silne odchylenie od normy w zachowaniu, postępowaniu lub myśleniu; (2) znaczne naruszenie równowagi jakiejś struktury lub systemu; ang. deviation, fr. déviation, od dévivier 'zboczyć z drogi', z późnołacińskiego deviare 'zboczyć z drogi'
• akceptacja — (1) wyrażenie zgody na coś; także formalne, zwykle pisemne, zatwierdzenie czegoś, akcept; (2) uznanie czyjejś obecności lub funkcji w jakimś środowisku; także uznanie czyjegoś postępowania za zgodne z oczekiwaniami; łac. acceptatio 'przyjmowanie' (s. 7)
• tolerancja — (1) przyznawanie innym prawa do wyznawania odmiennych poglądów i postępowania zgodnie z nimi, czasem przeradzające się w pobłażanie dla nagannych zachowań (s. 372)

Ciąg dalszy nastąpi. Mój komentarz również.