Homoseksualizm to NIE jest wybór

Czasem słyszę, że homoseksualiści mają wybór i nie muszą wybierać swojej orientacji, mogą wybrać heteroseksualność i zacząć odczuwać pociąg seksualny do osób płci przeciwnej. Tym samym sami sobie są winni, bo mogli wybierać. Wszystko zależy od ich woli.

Nie jest to prawdą.

Choć świat nauki wciąż jednoznacznie nie odpowiedział, co jest przyczyną homoseksualizmu, a tym samym od którego momentu osoba jest homoseksualna (niewątpliwie dzieje się to najpóźniej we wczesnym dzieciństwie, jeśli nie od poczęcia), geje nie mają wpływu na odczuwaną orientację płciową. Orientacja obejmuje wprawdzie sferę seksualną (popęd płciowy), ale jej nie wyczerpuje, obejmując także sferę psychiki, często wrażliwszej i bardziej uczuciowej niż w przypadku mężczyzn heteroseksualnych. Z resztą, charakterystycznych przejawów (stereotypowych lub mniej znanych), które mogą (ale nie muszą) świadczyć o orientacji, jest więcej. Wszystkie układają się w spójną układankę, której nie w sposób zaprzeczyć. Wyjęcie (lub niewłożenie na miejsce) jednego puzzla, jakim jest etykietka bycia gejem, nic nie zmienia: ja, być może Ty lub bliska Tobie osoba i tak będziemy homoseksualni.

Z wcześniejszych postów na moim blogu, do których chronologicznego przeczytania nieśmiało zachęcam, można się dowiedzieć, że kiedyś zapierałem się tego, że jestem gejem. Bardziej przed sobą, ale również przed innymi. Retorycznie pytałem Boga, dlaczego jestem gejem; nie odpowiedział niczym innym, poza Swoją Miłością. Wyrzucałem Mu, że nie dał mi wyboru, nie zapytał o zdanie ani zgodę, czy ja mężczyzna chcę czuć pociąg do innych mężczyzn.

Teraz zaś zaakceptowałem to, że jestem gejem, choć moje otoczenie jeszcze nic nie wie. Domysły różni na pewno mieli, ale gdy się dowiedzą, niejeden i niejedna z Nich stwierdzi, a nawet zarzuci, że wybrałem bycie homoseksualistą.

Wiele zależy od naszej woli: że nie wybuchamy gniewem, gdy nas atakują; że chcemy być dla kogoś lepsi; że potrafimy wybaczać. Każdy ma wolną wolę, decydując, czy założyć koszulę zieloną czy czerwoną.

Na różne rzeczy nie mamy jednak wpływu: na to, czy rano wzejdzie Słońce, czy woda będzie mokra, a na każdego przyjdzie śmierć. Nie mamy również wpływu na naszą orientację seksualną, na odbieranie atrakcyjności. Kto tego nie przeżył, ten nie wie. Ja przeżyłem, więc wiem, że zmienić się nie da.

Owszem, niektórzy mają wątpliwości, zwłaszcza w trakcie dojrzewania, ale i potem. Na pewno są osoby, które po prostu wolą płeć przeciwną, ale czasem też coś ich ciągnie do płci tej samej. Są i tacy, których nigdy do przeciwnej płci nie ciągnęło, w odróżnieniu od własnej. Do tych ostatnich należę ja. Świat ludzi jest bogaty i różnorodny, nie jest czarno-biały.

Odczuwania fizycznego i psychicznego pociągu do mężczyzn nie zmienię. Choćbym mógł i miał go dalej zagłuszać i wypierać z siebie, doprowadziłbym tym siebie jedynie do duchowej agonii, a i tak dalej wszystko bym czuł (przechodziłem to przez ostatnich kilkanaście lat mojego życia). Nie warto brnąć w niemożliwe do wykonania i pozbawione sensu. Już nie, nigdy więcej. W końcu coś dobrego jeszcze mogę zrobić dla ludzi, dla tego jedynego i dla siebie.

Bycie gejem nie jest wyborem. Świadomość taka przychodzi wraz z dojrzałością emocjonalną. Dojrzałość prowadzi zaś do odkrycia w sobie pokładów miłości, potrzeby kochania i bycia kochanym.

Jeszcze nie tak dawno ludzie uważali, że homoseksualizm to zboczenie płciowe wynikające z "chęci naśladowania otoczenia lub chęci przeżycia dodatkowych wrażeń", że jest to "nawyk, który jest wynikiem uwiedzenia". Bez naukowych dowodów twierdzono nawet, że "leczenie homoseksualizmu daje zwykle dobre rezultaty", a co więcej "dość szybko pod wpływem odpowiedniego leczenia przychodzi do przestawienia popędu na płeć odmienną".

Moją skromną osobą mogę świadczyć, że w otoczeniu nie znam żadnego geja, a więc na tym polu nie mam wzorów do naśladownictwa. To nie jest nawyk, bo jest wręcz odwrotnie, do niczego jeszcze nie przywykłem. Nie szukam żadnych dodatkowych wrażeń. Nie zostałem uwiedzony. A popędu przestawić nie można (sic!).

Na szczęście, dziś świat się zmienia i wyszliśmy ze średniowiecznego postrzegania ludzi i świata. Niestety, dawne pseudonaukowe domysły czasami dalej pokutują w Polsce w XXI w. Wystarczy włączyć telewizję, otworzyć gazetę, zobaczyć w internecie. Próbując sobie wytłumaczyć, skąd się biorą takie przekłamania, u źródła widzę nieznajomość i strach przed stereotypami.

Cóż, nie ma się czego bać, przecież geje są pośród wszystkich ludzi, są tymi wszystkimi. Póki się nie ujawnią lub nie zostaną ujawnieni, heteroseksualni szczerze uważają homoseksualistów za normalnych ludzi, a nawet lubią i darzą szacunkiem. Bo przecież cały czas jestem tą samą osobą, a ujawnienie mojej orientacji nie świadczy, że kiedykolwiek dokonałem w tym zakresie jakiegoś wyboru.

Vonda Shepard, Maryland z albumu Songs from Ally McBeal, 1999