Tęsknię za Tobą. Za Twoim uśmiechem, pięknie uwydatniającym Twoją twarz z brodą czy krótkim zarostem. Za śmiechem, poczuciem humoru, Twoją radością i entuzjazmem życia. Za dotykiem dłoni, objęciami w ramionach, za biodrami i najbardziej seksownymi nogami na tej części globu. Tęsknię za dźwiękami, które wydobywały się z Twych słuchawek, pozwalając choć trochę wsłuchać się razem z Tobą w inne światy. Za każdym Twoim włoskiem, rozniecającym lawinę śmiechu, gdy płynęliśmy w głąb siebie. Za Twoją troską o detale, których ja bym nie zauważył w otaczającym nas pięknym świecie. Tęsknię za każdym Twoim pragnieniem słowa i lekturami, gdy czytałeś je obok. Za pamięcią wypełnioną po brzegi cytatami i grafikami, które dobierasz w najszlachetniejszy i najdelikatniejszy sposób. Tęskno mi za czasem, który razem spędzaliśmy, podążając tam, gdzie jeszcze nas nie było. Za ciekawością świata zewnętrznego, podobieństwem duszy i pragnieniem zbliżonego ciała, część po części, człon po członie, sumą namiętności i temperatur delikatnie dopełnianych pragnień. Za Twoim oddechem, gdy zasypiałeś wtulony na mej szyi lub karku. Za wspólnym zmęczeniem wspólnymi kilometrami i minutami na powietrzu. Za zimnymi dłoniami, gdy mogłem je ogrzać w zimie. Za ciszą w szumie wody w kaloryferach tuż po.
Piotr Szczepanik, Kochać, z albumu Piotr Szczepanik śpiewa, 1966, sł. Andrzej Tylczyński, muz. Andrzej Korzyński, tanc. Gerard Wilk, Krystyna Mazurówna
